Της... Ημέρας (το "ανέκδοτο")

Αυθεντικό περιστατικό από αυτόπτη μάρτυρα, στους διαδρόμους του υπουργείου Τουρισμού, πριν από λίγες μέρες:
Θορυβώδης μεσήλικη υπάλληλος συνομιλεί με συνάδελφό της...

...Κάποια στιγμή έρχεται η κουβέντα και στα Γραφεία Εξωτερικού και η υπάλληλος αναπηδά, σαν να θυμήθηκε κάτι σημαντικό:
"Να σου πω", απευθύνεται στον συνάδελφό της, "ξέρεις κανέναν που να μιλάει κινέζικα;"
"Ε, όχι δεν νομίζω, γιατί τι θες;" απαντά εκείνος αιφνιδιασμένος.
"Να ψάχνω επιτόπιο (προσωπικό) για το Πεκίνο...."
"Α, να" λέει ο υπάλληλος και δείχνει προς μία κοπέλλα που περνούσε τυχαία εκείνη την ώρα, "η τάδε νομίζω ασχολείται με αυτά..."
"Α ναι;" αρπάζει την ευκαιρία η υπάλληλος και ρωτάει την κοπέλλα "Τάδε μου, ξέρεις κινεζικά, θες να πας στο Πεκίνο;"
"Χμμ, ενδιαφέρον φαίνεται" παντά αμήχανα η κοπέλα και προσθέτει μάλλον απογοητευμένη "αλλά δεν μιλάω κινεζικά, μιλάω... ιαπωνικά".
"Σιγά μωρέ, εντάξει, το ίδιο είναι!" ήρθε η απάντηση.
Να ελπίζουμε ότι η απάντηση οφειλόταν στην αίσθηση χιούμορ της υπαλλήλου και όχι στην πραγματική διαδικασία επιλογής προσωπικού για τα Γραφεία Εξωτερικού;