Κηρύξαμε «πόλεμο» στην Ε.Ε. και δεν το έχουμε καταλάβει (μέσω Π. Γερουλάνου δε);

Καλώς ή κακώς, δικαίως ή αδίκως, στην κοινή γνώμη έχει καταχωριστεί μεταξύ των λιγοστών εξ απορρήτων και έμπιστων συνομιλητών του πρωθυπουργού ΓΑΠ. Επομένως, όταν ο Π. Γερουλάνος τοποθετείται επισήμως και δημοσίως επί θεμάτων εκτός αρμοδιότητάς του…

…δύο τινά μπορεί να συμβαίνουν. Είτε έχει, ήδη, εκφράσει τις ίδιες αυτές απόψεις ή τις δημιουργούς σκέψεις αυτών απευθείας στον «πρόεδρο» και τις έχει συζητήσει μαζί του, είτε αυτά που λέει μπορεί να απηχούν απόψεις που συμμερίζεται ο πρωθυπουργός ΓΑΠ ή να εμπεριέχουν θέσεις για τις οποίες είναι, το ολιγότερο, ενήμερος.

Υπάρχει και μία τρίτη εκδοχή: να εκτελεί κάποια "διατεταγμένη υπηρεσία", κοινώς, να βγαίνει μπροστά διαμορφώνοντας "κλίμα"...
Ούτως ή άλλως, όπως και αν έχουν τα πράγματα, όταν ο Π. Γερουλάνος πραγματοποιεί μία ασυνήθιστα σκληρή και ωμή φραστική επίθεση εναντίον της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τη στάση της απέναντι στην Ελλάδα αλλά και περαιτέρω, αμφισβητώντας την ηγεσία της και την ικανότητά της να χειριστεί την κρίση (!) κατανοεί κανείς ότι «κάτι τρέχει» και ότι κάτι ετοιμάζεται στα ενδότερα και στενότερα πρωθυπουργικά κλιμάκια.
Σταχυολογούμε από τη συνέντευξη Γερουλάνου στο «Πρώτο Θέμα»:
«Το πλαίσιο στο οποίο γίνεται το έργο αυτό (σ.σ. εννοεί την προσπάθεια της Ελλάδας να βγει από την κρίση) είναι βαθιά νοσηρό διότι η Ε.Ε. δεν έχει ούτε την ηγεσία ούτε τα εργαλεία για να βγάλει τον εαυτό της από μία κρίση πολύ μεγαλύτερων διαστάσεων».
Παρακάτω, επαναλαμβάνει ακριβώς την ίδια φράση αφού προηγουμένως, όμως, ρίξει έναν ενδιαφέροντα χαρακτηρισμό:

«Η μυστική συνάντηση του Λουξεμβούργου ήταν μία πρώτης τάξεως μπαρούφα της Ευρώπης και πολύ καλά έκανε ο υπουργός Οικονομικών να τους το επισημάνει. Τόσο η ουσία όσο και οι εσκεμμένες διαρροές και εικασίες γύρω από αυτή τη συνάντηση αναδεικνύουν ότι η Ευρώπη δεν έχει σήμερα ούτε την ηγεσία ούτε τη γνώση να βγάλει τον εαυτό της από την κρίση».
Λέει και άλλα πολλά περί «παραφρόνων» και «κοντόφθαλμης και ανεπαρκούς πολιτικής» με εξιλαστήριο θύμα την Ελλάδα.
Όσο για τα 50 δις. των αποκρατικοποιήσεων, η ένστασή του δεν είναι στο ότι δεν υπάρχουν, όπως βγήκε στον τίτλο, όσο στο ότι απαιτείται περισσότερος χρόνος για να συγκεντρωθούν…
Προς τι αυτή η αιφνίδια «πολεμική» εναντίον της Ε.Ε.;
Μας προετοιμάζει για κάτι ή απλώς δοκιμάζεται σε νέα πεδία;