"Εορταστικός" Νικητιάδης: Θέλει 25 εκατ. τουρίστες (και άλλα πολλά διασκεδαστικά)

"Δεν παίζομαι..."

Λοιπόν, τα αναπαράγουμε ένα-ένα, όπως τα θυμόμαστε διότι κάθε συζήτηση με τον υφυπουργό Νικητιάδη, μας αφήνει πάντα μία... ζαλάδα: Προβλέπει αύξηση 10% στις αφίξεις για το 2012, αυξήσεις από όλες τις αγορές, ακόμα και “από τους Εγγλέζους”, μόνο από Ρωσία περιμένει ένα...

...εκατομμύριο (1.000.000) επισκέπτες, θεωρεί ότι ακολουθεί και υλοποιεί συγκεκριμένη και εμπνευσμένη στρατηγική για αυτό και “φυσάει” ο ελληνικός τουρισμός, απορρίπτει μετά βδελυγμίας την άποψη ότι οι εξελίξεις στη Β. Αφρική και Μ. Ανατολή έστειλαν στην Ελλάδα πάνω από 200.000 τουρίστες, πιστεύει ότι “δεν υπάρχει άλλος υπουργός στην κυβέρνηση που να αφήνει μεγαλύτερη άνεση στον υφυπουργό του” και είναι πεπεισμένος ότι με περισσότερες αεροπορικές εταιρείες χαμηλού κόστους, με 15 προβλήτες κρουαζιερόπλοιων για home ports, 30 γήπεδα γκολφ και κάτι άλλο που μας διαφεύγει, η Ελλάδα θα μπορεί να “κτυπήσει” 25 εκατ. τουρίστες τα επόμενα χρόνια!

Όχι, απολύτως νηφάλιος ήταν.

Και όχι, δεν τον είδαμε στον ύπνο μας, πριν κοιμηθούμε τον είδαμε. Το οποίο, θα μπορούσε να είναι και το χειρότερο, αλλά τελικά δεν υπήρξαν ιδιαίτερες παρενέργειες.

Η αλήθεια είναι ότι πλακωθήκαμε, ως συνήθως, αλλά κάναμε και μία ενδιαφέρουσα συζήτηση περί του νέου σκηνικού μεταξύ πολιτικών, δυνάμεων και προσώπων και της νέας εξουσίας των αγορών και των οίκων και μετά ξαναπλακωθήκαμε.

Μάθαμε δύο τινά, πάντως.

Πρώτον, ότι υπάρχει παραδοσιακό αγώνισμα στην Κάλυμνο που λέγεται “σκανδαλόπετρα”. Αρπάζουν μία πέτρα βαριά οι συμμετέχοντες και βουτάνε στη θάλασσα για να πάνε όσο πιο βαθιά μπορούν και να μείνουν και περισσότερο χρόνο. Αντιπροτείναμε, το αγώνισμα αυτό να το θεσμοθετήσει στη... Βουλή. Αλλά την πέτρα να τους τη δένουν στο λαιμό.

Δεύτερον, έχει αναπτύξει τέτοιο επίπεδο σχέσεων με τον Άδωνη, που συζητάει μαζί του και τα προσωπικά του. Του Αδώνιδος εννοείται, αφού έκανε παρέμβαση επί της φημολογίας για το γάμου του.

Α, και τα πάει περίφημα και εξαιρετικά με τον Π. Αλιβιζάτο! Λατρεία, μεγάλη...

Όσο για τα Πασοκικά, ήταν πολύ προσεκτικός και φειδωλός λόγων και σχολίων. 

Τι να του πούμε, τώρα; Και... του χρόνου;