Lobby {lob~by}:
1. A hall, foyer or waiting room at or near the entrance to a building such as a hotel or a theater.
2. A public room next to the assembly chamber of a legislative body.
3. A group of persons engaged in trying to influence legislators or other public officials in favor of a specific cause.

Παρασκευή 13 Ιανουαρίου 2012

In girum imus nocte et consumimur igni*


“Έλεος” και εμείς! Πάνω που πάμε να ησυχάσουμε και να ηρεμήσουμε λίγο, να’σου τα “τσιτάτα”, πάλι! Είπαμε να μην ασχοληθούμε βραδιάτικα με την παρέμβαση Π. Γερουλάνου στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων, αλλά μόλις διαβάσαμε φράσεις τύπου “δεν δέχομαι την κριτική για τον τουρισμό”, “τελειώνει η ανοχή μου για την κριτική”...
 
...“σταματάει η συζήτηση, έλεος” και άλλα τέτοια, ε, μας γύρισε το μάτι ανάποδα!
Παρακαλούμε, δώστε βάση στο χαρακτηριστικό απόσπασμα:
Η Ελλάδα πάντα βασιζόταν σε δύο χώρες για τον τουρισμό της, την Αγγλία και τη Γερμανία. Αυτό πλέον δεν ισχύει. Ανοίξαμε αγορές που δεν είχαν ανοίξει ποτέ, όπως της Ρωσίας και των Βαλκανίων. Είχαμε 180%, αύξηση τουρισμού από την Τουρκία, είχαμε 75% αύξηση από τη Σερβία, άνοιξε η αγορά του Ισραήλ και ό,τι σχετιζόταν ειδικά με βίζες άνοιξε και ήρθε πάρα πολύς κόσμος στην Ελλάδα. Έχουν γίνει μια σειρά από πράγματα όπως ότι μειώσαμε το ΦΠΑ, προβάλαμε την Ελλάδα στις τοπικές κοινωνίες κ.λπ.. Δεν δέχομαι με κανένα τρόπο την κριτική που γίνεται σήμερα για τον τουρισμό. Φέτος ο τουρισμός πέρασε την καλύτερή του χρονιά και την πέρασε χωρίς να δαπανήσει ούτε ένα διαφημιστικό ευρώ. 
Με πόοοσααα;
Όσοι, λοιπόν, θέλουν να κάνουν κριτική για τον τουρισμό να μου φέρουν τα 140 εκατομμύρια ευρώ, τα οποία ξόδεψαν τα προηγούμενα χρόνια και να σας πω τότε τι προβολή της Ελλάδας μπορεί να γίνει με 140 εκατομμύρια ευρώ, αλλά όταν έχεις στη διάθεσή σου γι’ αυτό 5 εκατομμύρια ευρώ και σπας όλα τα ρεκόρ, εκεί, πλέον, σταματά κανείς να συζητά. 
Μόνο μια κριτική δέχομαι για τον τουρισμό και αυτό αφορά στην Αθήνα και το πρόβλημα είναι μεγαλύτερο. Όταν όμως έχεις 20% αύξηση τουρισμού στο Αιγαίο και σε όλη την Ελλάδα έχεις 10% αύξηση και στις αφίξεις και στα έσοδα και όταν όλα αυτά έχουν γίνει χωρίς να χαλάσεις ούτε ένα ευρώ, εκεί τελειώνει η ανοχή μου για την κριτική που μπορεί να γίνει στον τουρισμό. 
Να μιλήσουμε για τα πολλά λογότυπα του ΕΟΤ; Να μιλήσουμε. Να μιλήσουμε για την πολιτική που γινόταν μέχρι τώρα; Να μιλήσουμε. Αλλά όταν κάποιοι άνθρωποι παλεύουν από το πρωί μέχρι το βράδυ και στον ιδιωτικό και στο δημόσιο τομέα για να φέρουν τα αποτελέσματα που έφεραν, εκεί σταματάει η συζήτηση, έλεος. Δεν μιλώ ποτέ έτσι, αλλά αν δεν ξέρουμε να αναγνωρίσουμε τα 5 καλά πράγματα που γίνονται στην Ελλάδα σας διαβεβαιώνω ότι ούτε από τη μιζέρια θα βγούμε ούτε από την κρίση. Από την κρίση θα βγούμε, όταν βγούμε από τη μιζέρια και από τη μιζέρια θα βγούμε, όταν αρχίσουμε να αναγνωρίζουμε ότι γίνονται καλά πράγματα στην Ελλάδα”.
Να ξεκαθαρίσουμε, πρώτα, κάτι. Την ώρα που γράφουμε αυτά, δεν έχουμε πλήρη εικόνα του τι ειπώθηκε και του τι προηγήθηκε στην Επιτροπή. Μπορεί, όντως, να ασκήθηκε υπερβολική κριτική ή να ακούστηκαν πράγματα περιεργα ή ακραία, ως συνήθως σε αυτές τις επιτροπές. Μπορεί ακόμα να υπέστη ο υπουργός και το γνωστό ανεξήγητο... επιθετικό “αντανακλαστικό” που συνήθως του βγαίνει όταν αντικρίζει την Ο. Κεφαλογιάννη. Δεν ξέρουμε.
Ωστόσο, κατόπιν όλων αυτών, έχουμε και λέμε και εμείς:
Δηλαδή τι θέλει να μας πει ο... πολύμητις, πολύτλας και δουρικλειτός τούτος πολιτικός ανήρ; 
‘Οτι έκανε “θαύματα” και “μαγικά”; Διότι η παγκόσμια πρωτοτυπία του να δημιουργείς ζήτηση και να προσελκύεις τουρισμό χωρίς να δαπανάς ούτε ένα ευρώ... ΣΚΟΠΙΜΩΣ και βάσει... ΣΧΕΔΙΟΥ, δεν έχει ούτε ανακαλυφθεί, ίσως και ούτε συλληφθεί ως project ακόμη. 
Κάτι άλλο συμβαίνει. Κατά λάθος ή από σπόντα, από την ατυχία των άλλων, από κεκτημένη ταχύτητα, από όλα αυτά ναι, μπορεί να πάει καλά ο τουρισμός χωρίς να χρειαστεί εσύ να κάνεις τίποτα ουσιαστικό.
Κοινώς, απολαμβάνοντας της τύχης αγαθής θετικών συγκυριών και εξωγενών παραγόντων, καλύπτεις ευκολότερα τη δική σου ανεπάρκεια (ως κράτος), αιτιολογείς αποτελεσματικότερα την δική σου ολιγωρία ή αδυναμία ουσιατικών παρεμβάσεων (ως κράτος) και κρύβεις κάτω από το χαλί τα ακανθώδη, δυσάρεστα και προβληματικά, κερδίζοντας πολιτικό χρόνο.  
Ακούσαμε πάλι το παραμύθι για τα 140 εκατ. ευρώ. Και γιατί δεν δίνει ΟΛΑ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΑΠΑΝΕΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗΣ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΩΝ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ, ΑΝΑ ΜΕΣΟ ΚΑΙ ΧΩΡΑ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΠEΡΙΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΗΣ, για να τελειώνουμε με αυτή την ιστορία-κοροϊδία που κρατάει πάνω από δύο χρόνια, επιτέλους;
Γιατί δεν βγαίνει να πει ΠΟΣΑ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΗΓΑΝ Ή ΟΦΕΙΛΟΝΤΑΙ ΑΚΟΜΑ ΣΕ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΜΜΕ και ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΕΣ (και άλλες εταιρείες) και πόσα δαπανήθηκαν πραγματικά σε διαφήμιση εξωτερικού; 
Να τον χειροκροτήσουμε και εμείς, πρώτοι; 
Εκεί να δείτε... “ευθιξία” που θα πέσει γενικώς, σε όλο το σύστημα. 
Όσο για τα “πέντε εκατομμύρια” που είχε να ξοδέψει ο πολύπαθος (ο τουρισμός), ποια “πέντε”; 
Πέρυσι, όλο το χρόνο κάθε τόσο, για 12 εκατομμύρια δεν μας έλεγαν; Και το 2010; Στις 25 Σεπτεμβρίου του 2011, ο υφυπουργός Νικητιάδης ενημέρωνε επισήμως στη Βουλή ότι το 2010 δαπανήθηκαν σχεδόν 11 εκατ. ευρώ σε ΜΜΕ Εξωτερικού, σε “εγκεκριμένες διαφημιστικές ενέργειες και εκστρατείες ΕΟΤ. Δηλαδή, καθαρά για διαφήμιση.
Έντεκα (11) εκατ. ευρώ συν 12 εκατ. ευρώ μας κάνουν 23 εκατ. ή... πέντε και δύο φράσεις παρακάτω, μηδέν
Προφανώς, όμως, ακόμα δεν έμαθε και ότι η επένδυση στο marketing και στην προβολή του τουρισμού, εκτός από απαραίτητη και θεμελιώδης είναι και σύνθετη διαδικασία
Διότι κάθε ευρώ που δεν επενδύει το κράτος στον τουρισμό, αυτό θα πρέπει να βρεθεί από κάπου αλλού, να το βάλει κάποιος άλλος
Συνολικά, εν τούτοις, αν αποτιμηθεί η μείωση του ΦΠΑ στη διαμονή, αν αποτιμηθούν οι εκτεταμένες έως αβυσσαλέες μειώσεις τιμών των ξενοδόχων πέρυσι, αν συνυπολογιστούν οι πενιχρές μεν αλλά εκτός προυπολογισμού ΕΟΤ πια δαπάνες των ΟΤΑ και οι πρόσθετες δαπάνες marketing  που αναγκάστηκαν να κάνουν οι περισσότερες επιχειρήσεις που δουλεύουν σοβαρά, τότε, ναι, να ξαναμιλήσουμε για ποσά
Και ποιός επέτυχε ότι επέτυχε “χωρίς ένα διαφημιστικό ευρώ”.
Καλά, για τις αγορές και για το ποιές “άνοιξαν” και πως και τι “μπήκε”, το αφήνουμε για άλλη φορά...
Εν κατακλείδι, αν κάτι παραμένει ανέξοδο, τελικά, αυτό είναι ο πολιτικός βερμπαλισμός.
Καλό ξημέρωμα...










*"Κάνουμε κύκλους τη νύκτα και μας κατακαίει η φωτιά"...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου