Αγαπητό μου lobby,
επειδή βλέπω ότι δυσκολεύεσαι να πεις αυτά που ξέρουμε, κάνω άλλη μία grande, “φαντεζί” εμφάνιση με την ιδιότητα του πιστοποιημένου “τρελού” του μικρού “χωριού” του Tourism Lobby. Και ως τρελός, λέω αυτά που νομίζω, όπως τα καταλαβαίνω και τα μαθαίνω. Λοιπόν, η “φάπα” ή “τσεκουριά”, όπως θέλεις πες’το, στον ΕΟΤ, ήταν ξαφνικό και απότομο, όχι ως πρόθεση...
...αλλά ως κίνηση.
Όποιος σε διαβάζει προσεκτικά, θα βρει την πρόθεση αυτή, ξεκάθαρα, σε μία παράγραφο μεταφέρεις αυτό που αποφασίστηκε τελικά και στην ανάρτηση στις 4 Φεβρουαρίου αλλά και στην ανάρτηση στις 18 Ιανουαρίου. Και για να διαλύσω και μία λάθος εικόνα που υπάρχει για το υπουργείο Δημόσιας Διοίκησης, το οποίο πρωτοστατεί στην προσπάθεια διαμελισμού του ΕΟΤ πολυυυυύ καιρό τώρα (με τροφοδοσία και από ορισμένες άλλες... σιγοποταμιές) από εκεί δεν έμπαινε θέμα κατάργησης. Όχι ότι δεν είχε παίξει και αυτό σαν “σενάριο” αλλά δεν επέμεναν από ένα σημείο και μετά. Επικεντρώθηκαν στις δικές τους επιδιώξεις.
Κατάργηση ήθελε - και επέμενε ολοένα και περισσότερο, ειδικά μετά τα όσα έγιναν και ακούστηκαν επί θητείας Καραχάλιου - κάποιος από το Μέγαρο Μαξίμου.
Και όχι από τους “μικρούς”, αλλά από τους “μεγάλους” του πρωθυπουργικού και κυβερνητικού περιβάλλοντος.
Μιλάμε για εμμονή, έτσι; Εμμονή. Και ασφυκτική πίεση.
Και σχεδόν του πέρασε.
Παρά τη μάχη που δόθηκε, από μπροστάρηδες, μπροστάρισες και άλλους αφανείς.
Έτσι φθάσαμε στην “καρατόμηση”, από εκεί που βαδίζαμε προς μία παρέμβαση φτιαγμένη με μία λογική και μία συγκεκριμένη δημοσιονομική κατεύθυνση.
Να μην γελιώμαστε. Ο ΕΟΤ θα έχανε αρμοδιότητες και κάποιες υπηρεσίες. Αυτό ήταν δεδομένο. Αλλά έτσι όπως το πήγαιναν στο ΥΠΟΤ είχε και ένα σκεπτικό, ακολουθούσε μία μελέτη αναγκών, αλληλοκαλύψεων και απαιτήσεων στις σημερινές συνθήκες.
Τώρα;
Τώρα, αυτό που καταλαβαίνω εγώ, είναι ότι η άνωθεν “εντολή”, δείχνει εμπάθεια και ασχετοσύνη. Εμπάθεια που βγαίνει από το απόλυτο και απότομο, το στυλ “τέρμα η κουβέντα”, ασχετοσύνη για την εφαρμογή της.
Αυτός που Μάρτη μήνα, απαιτεί να βάλει το σύστημα ΕΟΤ-ΥΠΟΤ σε τέτοια ολική αναστάτωση και δοκιμασία - αδειοδοτήσεις, σήματα, έλεγχοι, πιστοποίηση, ΕΣΠΑ, ΠΥΤ, Προσωπικό, Νόμοι, Π.Δ., ΚΥΑ, Κανονιστικές κοκ - μόνον άσχετος ή κάτι άλλο, μπορεί να είναι.
Τι κάνει το ΥΠΟΤ; Αποφεύγει μεν την κατάργηση, αλλά βρίσκεται με έναν τεράστιο γόρδιο δεσμό στα χέρια. Που πρέπει να τον λύσει.
Τι θα καταφέρει και πως;
Ειλικρινά, δεν έχω ιδέα.
Ο θεός του Τουρισμού να βάλει το χέρι του, να δούμε που θα βγάλει το πράμα...
Σε ποιον να στείλουμε τον "λογαριασμό" αν γίνει "μπάχαλο"; Ε, θα την βρούμε την άκρη.
Έτσι τα βλέπω, έτσι τα λέω.
Με αγάπη (άνωθεν)
angel
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου