Lobby {lob~by}:
1. A hall, foyer or waiting room at or near the entrance to a building such as a hotel or a theater.
2. A public room next to the assembly chamber of a legislative body.
3. A group of persons engaged in trying to influence legislators or other public officials in favor of a specific cause.

Κυριακή 3 Μαΐου 2015

Τα "γκαρσόνια της Ευρώπης" βγήκαν από το... "χρονοντούλαπο"!

«Θέλουν να γίνουμε γκαρσόνια της Ευρώπης», δήλωσε χαρακτηριστικά ο υπουργός Εσωτερικών Νίκος Βούτσης και μας πήγε τρεις δεκαετίες πίσω. Για την ακρίβεια, μας έκανε να ξαναζήσουμε και να θυμηθούμε ένα “δόγμα” που στιγμάτισε όλη την μετέπειτα ανάπτυξη και εξέλιξη του ελληνικού τουρισμού, τα στερεότυπα, το “θάψιμο” του…


…τομέα στους εκάστοτε κυβερνητικούς σχεδιασμούς και εν τέλει, ένα “τσιτάτο” που γαλούχησε στρεβλά τουλάχιστον δύο γενιές νεοελλήνων.
Η φράση “δεν θα γίνουμε τα γκαρσόνια της Ευρώπης” ειπώθηκε από τον Ανδρέα Παπανδρέου κάπου στα μέσα της δεκαετίας του ‘80. Δεν καταφέραμε να βρούμε στις σημειώσεις μας πότε και που το είχε πει ακριβώς, οι μετέπειτα αναλυτές εκτιμούν ότι αυτή ήταν η απλουστευμένη έκφραση του συγκεκριμένου πολιτικού στο τότε ζήτημα για το που έπρεπε να στραφεί η Ελλάδα παραγωγικά και αναπτυξιακά (την κατάληξη όλοι την ξέρουμε, φυσικά…) αποδίδοντας στο “τα γκαρσόνια” όλη τη βαρύτητα και την ουσία του τομέα υπηρεσιών.
Σε ένα άλλο άρθρο του της εποχής (1987) σε αμερικανικό έντυπο, το New Perspectives Quaterly (το ανακάλυψε πέρυσι ο Πάσχος Μανδραβέλης της Καθημερινής), ο Α. Παπανδρέου, έγραφε μεταξύ άλλων:
«Στην Ελλάδα οι οικονομικοί πόροι για επενδύσεις συνθλίβονται από τα ελλείμματα του δημόσιου τομέα... Το θέμα είναι το κέρδος και είναι θέμα επιβίωσης για την ελληνική οικονομία... Εάν η Ελλάδα δεν μπορεί να προσελκύσει ξένες επενδύσεις για να χρηματοδοτήσει τη συμμετοχή της στην τεχνολογική επανάσταση, τότε είναι καταδικασμένη να παραμείνει μια τουριστική χώρα. Οι νέοι μας θα μεταναστεύσουν και θα έχουμε έναν πληθυσμό γερόντων που θα φροντίζει τα ξενοδοχεία...».
Αρκετά χρόνια αργότερα, η Μελίνα Μερκούρη είχε πει ότι ο τουρισμός είναι η βαριά βιομηχανία της Ελλάδας και ότι μαζί με τον πολιτισμό είναι τα μεγάλα κεφάλαια της χώρας.
Εμείς είχαμε και την τύχη(;), ένα βράδυ του 2008 στη Μόσχα, να ειμαστε αυτόπτες μάρτυρες σε μία τοποθέτηση του Θεόδωρου Πάγκαλου, ο οποίος αναγνώρισε το σφάλμα σε μία αναλαμπή ειλικρίνειας και αυτοκριτικής. Παραδέχθηκε ότι ήταν λάθος αυτή η στόχευση ή στοχοποίηση – ανάλογα πως το βλέπει κανείς – και είχε αναφερθεί στο πόσο σημαντικός μπορεί να γίνει ο τουρισμός για την ανάπτυξη, την οικονομία, τις διεθνείς σχέσεις.
Η έμπνευση του κ. Βούτση, προκάλεσε κύμα σχολίων και αντιδράσεων στα social media, το οποίο δεν έχει καταλαγιάσει ακόμα.
Μεταξύ των πολλών που γράφτηκαν, ξεχωρίζουμε την «απάντηση» του Γιώργου Πίττα, εδώ αλλά και ένα σχόλιο του Πετρουλάκη στο protagon .
Αμφότερα και συνδυαζόμενα, μας καλύπτουν αρκετά για αυτόν τον ακατανόητο, για εμάς, παραλληλισμό του υπουργού Εσωτερικών.
Ατυχής, αν μη τι άλλο...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου